Δύο κεραμικά από τη Μεσσηνία, ένα «μπομπάκι» και μια «στάμνα» ταξίδεψαν στη Ρώμη, ως μόνιμη δωρεά στο νεοσύστατο Μουσείο Αγροτικής Κληρονομιάς και Διατροφής της Οργάνωσης Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ (FAO MuNe).

Η κεραμική ήταν πάντα συνδεδεμένη με την αγροτική παραγωγή και την αποθήκευση των τροφών. Η περιοχή  της Κορώνης, στη Μεσσηνία, ήταν  μια από τις πιο σημαντικές ελαιοπαραγωγικές περιοχές της Μεσογείου. Η μεγάλη παραγωγή ελαιολάδου οδήγησε στην ανάπτυξη της κεραμικής.

Τα χωριά της Κορώνης, κατά τους νεότερους χρόνους, αποτέλεσαν σημαντικά αγγειοπλαστικά κέντρα. Οι Μεσσήνιοι αγγειοπλάστες κατασκεύαζαν αγγεία με δύο διαφορετικές τεχνικές. Τα κεραμικά μεσαίου και μεγάλου μεγέθους, όπως τα πιθάρια, κατασκευάζονταν χειροποίητα με την πανάρχαια τεχνική του μακαρονιού. O αγγειοπλάστης έχτιζε το αγγείο γυρνώντας  ο ίδιος γύρω από αυτό και τοποθετώντας λωρίδες πηλού, την μία πάνω στην άλλη. Τα μικρότερου μεγέθους κεραμικά, όπως οι στάμνες, κατασκευάζονταν στον τροχό.

Τα αγγεία αυτά  χρησιμοποιούνταν για  την αποθήκευση ελαιολάδου, βρώσιμων ελιών, κρασιού, τυριού, νερού και άλλων τροφίμων. Τα μεσσηνιακά κεραμικά μεταφέρονταν και πωλούνταν σε όλη την Ανατολική Μεσόγειο. Το εμπόριο τους οδήγησε σε οικονομική άνθηση τα χωριά της Μεσσηνίας κατά τους νεότερους χρόνους.

Το «μπομπάκι» είναι αποθηκευτικό αγγείο μεσαίου μεγέθους, κατασκευασμένο με την χειροποίητη τεχνική από κιτρινωπό, τοπικό πηλό. Στο «μπομπάκι» συνήθιζαν να αποθηκεύουν ελαιόλαδο.

H «στάμνα» είναι αποθηκευτικό αγγείο μικρού μεγέθους, κατασκευασμένο στον τροχό από κιτρινωπό, τοπικό πηλό. Η «στάμνα» χρησιμοποιούνταν για την αποθήκευση ελιών.

Η δωρεά των μεσσηνιακών κεραμικών στο FAO Museum and Network on Food and Agriculture έγινε από κοινού από το Ίδρυμα Καπετάν Βασίλη & Κάρμεν Κωνσταντακοπούλου και το Κέντρο Μελέτης Νεώτερης Κεραμεικής – Ίδρυμα Οικ. Γ. Ψαρόπουλου.